SEBEBSİZ

SEBEBSİZ

Kağıdı kalemi birde seni sevdim nedensiz
Canım hocam
Kagıda kaleme birde sana gönül verdim sebebsiz
Hiç unutmadım öğrettiklerini
Kağıtlara işledim söylediklerini
Gel gör ki şimdi kağıdım yaralı
Kalemim çaresiz
Bugün 24 kasım
Bugün sensizliği yazıyorum
Bir yanda sensizliğin içinde açtığı yara
Bir yanda izini kaybetme korkusu
Bugün çaresizliği yazıyorum
Kimbilir şimdi nerdesin
Öğretme arzusuyla nelerden vazgeçtin
Kim bilir kaç yürekte yerini almışsındır şimdiden
Kim bilir kaç kişiyi hayata bağlamışsındır
Yine yeniden
Her hangi bir okulun girişinde
Her hangi bir sınıfta
Bir sınıf defterinin yoklama fişinde
Tesadüf bu ya adımı görürsen sırada
Seninde anılar uyanır mı yüreğinde
Senide üşütürmü küçük bir gülümseme yada bir titreme
Unutmadım diyemesende
Hatırladım dermisin sende
Ben hep bu soruyu merak edip durdum
Yeri geldi durakladım
Yeri geldim yoruldum
Ama hiç pes etmedim
Hiç yenilmedim
Çünkü ben senin öğrencinim
Her düşüşümde tekrar sen öğrettin bana
Elimden tutan sendin
Şimdi iki parçaya böldüm hayatımı
Seni tanımadan önceki ben
Seni tanıdıktan sonraki ben
Yani sen oldum birden
Zamanı durdurup seni geri getiremememde
Çok isterdim sana geri gelmeyi
Derslere tekrar devam etmeyi
Bana hayat bilgisi dersinde öğretmediler hayatı
Ben senden öğrendim yaşamayı
Şimdi sen yoksun
Senden sonraki ben varım
Fotoğraflarına bakıp dalıp dalıp gidiyorum uzaklara
Kâğıdımı ve kalemimi alıp
Yine şiirler yazıyorum sana
Unutmadım öğrettiklerini
Kâğıtlara işledim söylediklerini
Kağıdı kalemi bir de seni sevdim nedensiz
Canım hocam kağıda kaleme birde sana gönül verdim sebebsiz